سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آدمى در جهان نشانه است و تیرهاى مرگ بدو روانه ، و غنیمتى است در میان و مصیبتها بر او پیشدستى کنان . و با هر نوشیدنى ، ناى گرفتنى است و با هر لقمه‏اى طعام در گلو ماندنى ، و بنده به نعمتى نرسد تا از نعمتى بریده نشود ، و به پیشباز روزى از زندگى خود نرود تا روزى از آنچه او راست سپرى نشود . پس ما یاران مرگیم و جانهامان نشانه مردن ، پس چسان امیدوار باشیم جاودانه به سر بردن ؟ و این شب و روز بنایى را بالا نبردند جز که در ویران کردن آن بتاختند و در پراکندند آنچه فراهم ساختند . [نهج البلاغه]
 
دوشنبه 87 اسفند 5 , ساعت 6:0 عصر
امام علی (ع) :  به کمیل بن زیاد نخعی فرمود :  ای کمیل خاندانت را فرمان ده که روزها در کسب فضائل و مکارم بکوشند و شبها در انجام حوائج مردمی که خوابند تلاش کنند .  سوگند به کسی که تمام صداها را می شنود هر کس سرور و خوشحالی در قلبی ایجاد کند خداوند از آن سرور برایش لطفی می آفریند  که هرگاه مصیبتی بر او نازل شود این لطف همچون آب بسوی آن سرازیر می شود  تا آن مصیبت را از ویدور سازد همانگونه که ساربان شتر غریب را از گله دور می سازد .
257 -  وقال [ع ] لکمیل بن زیاد النخعی : یا کمیل :  مر اهلک ان یروحوا فی کسب المکارم ، و یدلجوا فی حاجه من هو نائم فو الذی وسع سمعه الاصوات ، ما من احد اودع قلبا سرورا الا و خلق الله له من ذلک السرور لطفا  فاذا نزلت به نائبه جری الیها کالماء فی انحداره  حتی یطردها عنه کما تطرد غریبه الابل
نهج البلاغه


لیست کل یادداشت های این وبلاگ